Obywatele Unii Europejskiej mają prawo do życia i pracy w każdym kraju Unii Europejskiej. To prawo do swobodnego przemieszczania jest jednym z podstaw Unii Europejskiej. Z tym wiąże się również dobre zabezpieczenie na wypadek zachorowania w danym kraju UE.
Obcokrajowcy nie mogą być jednak również w tym względzie gorzej traktowani niż obywatele, którzy od zawsze mieszkają w danym kraju. Obcokrajowcy z krajów UE mają zatem prawo do wsparcia i pomocy w przypadku zachorowania tak jak pozostali mieszkańcy Niemiec. Jednakże zakres tej pomocy zależy od statusu obcokrajowca.
Kto przybył akurat z innego kraju członkowskiego do Niemiec, ten może z reguły w okresie przejściowym nadal korzystać ze swojego zagranicznego ubezpieczenia zdrowotnego. Z europejską kartą ubezpieczeniową może on korzystać z pomocy medycznej w Niemczech. Pomoc ta ograniczona jest jednakże tylko do pomocy w nagłych wypadkach wymagających pilnej i koniecznej pomocy ratującej życie lub zdrowie.
Pełny zakres świadczeń niemieckiej służby zdrowia otrzymują tylko ci obcokrajowcy, którzy zostają członkami jednej z niemieckich kas chorych (Krankenkasse). Nie tylko z tego powodu większość obywateli UE zawiera niemieckie ubezpieczenie. W wielu przypadkach członkostwo w kasie chorych jest nawet ustawowo zobowiązujące, np. w przypadku pracowników najemnych (na umowie o pracę). W takim przypadku obcokrajowcy pochodzący z innych krajów UE mogą zostać przyjęci do ustawowej kasy chorych (Krankenkasse).
W przypadku prowadzących działalność gospodarczą lub w okresie poszukiwania pracy sytuacja obywateli innych krajów UE nie jest już tak jasna, jak w przypadku pracowników najemnych. Jednakże również w tych przypadkach ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech jest prawie zawsze możliwe: albo w jednej z ponad 100 ustawowych kas chorych lub u prywatnego ubezpieczyciela.
